Minik bedeni her gün acı çekiyor

2.5 yaşındaki down sendromlu Menesse Ela, minik bedeniyle büyük hastalıklara karşı mücadele veriyor. Minik Ela; kalp hastalığı, böbrek kisti, akciğer enfeksiyonu, kas rahatsızlığı, guatr, reflü ve göz damarı tıkanıklığı ile acılar içinde yaşamaya çalışırken çaresiz annesi ise ‘Ölmesini istemiyorum’ diyerek göz yaşı döküyor.

Down Sendromlu 2.5 yaşındaki Menesse Ela Koyun, halk dilinde ‘mor bebek’ olarak bilinen komplike kalp rahatsızlığının yanında bir çok sağlık sorununu bir arada yaşıyor. Doğduğu günden beri de yutma fonksiyonu oluşmadığı için hortumla beslenen Ela’nın annesi Gül Koyun, yaşadıkları zorlukları anlattı.Doğumundan itibaren yaşından ve boyundan büyük bir mücadele veren Ela bebeğin her gününün bir hastalığının atağıyla geçtiğini kaydeden gözü yaşlı anne şunları söyledi:

HASTANE ODALARINDAN ÇIKAMADIK

Hürriyet'in haberine göre; “5 yıl önce Elif ismini verdiğimiz bir kızımız oldu. 2.5 yıl önce de Menesse Ela dünyaya geldi. Doğumdan sonra down sendromlu minik kızımızın birçok rahatsızlığı olduğunu öğrendik. Bir ay kuvözde yaşam mücadelesi verdi. Daha sonra hastane odalarından çıkamadık. 2.5 yıl boyunca neredeyse her gün Dr. Sami Ulus Çocuk Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Bölümü’nde tedavi için umutla gidip geldik. Keçiören’de oturuyorduk, Dışkapı’ya hastanenin karşısına taşındık. Çünkü Ela’nın her gün bir hastalığı ağırlaşıyor ve acile gitmek zorunda kalıyoruz.

‘MASADAN KALKAMAZ’ DEDİLER

İlaçlarla tedavi ediliyor. Kalp ameliyatı olursa ‘masadan kalkamaz’ dendi. İki böbreğinde kist var ve geçtiğimiz aylarda yaşadığı bir rahatsızlıktan dolayı böbrekleri iflas etme noktasına geldi. Göz-damar tıkanıklığı sebebiyle doktorlar ileride görme yetisini de kaybedebileceğini söyledi. ‘Mor bebek’ denilen kalp hastalığı nedeniyle pis kan, temiz kana karıştığı için çocuğum morarıyor. Reflüsü sebebiyle sürekli istifra ediyor.

ÖLMESİNİ İSTEMİYORUM

Devletin verdiği mama var ama kızım sürekli hasta olduğu için o mamayı da içemiyor. Zengin gıdalı mamalar yemesi lazım ama onu almaya da bizim gücümüz yetmiyor. Çocuğumun ölmesini istemiyorum. 2010’da Büyükşehir Belediyesi’nin maddi durumu yetersiz 2010 çifte kıydığı nikahla evlendik. Belediyenin verdiği eşyalar ve akrabalarımızın komşularımızın eski eşyalarıyla evimizi dizdik. Eşim gazinoda garson olarak çalışıyor. Çocuğumun ihtiyaçlarını karşılayabilmek için hayırseverlerden yardım bekliyorum.”